Rozpieszczury i Rozpłaszczury: 4+2, Frodo nas opuścił...

[ol.]

Jaka piękna sesja, pełna słońca i przystojnych panów
Trzpiotka ciepło pozdrawiam, niech ciałko przybiera skoro chłopiec tak się stara, no !...

[valhalla]

Dziękuję wszystkim Nie wiem, czy sobie wkręcam, ale Trzpiotek wg mnie przestał chudnąć. Wciąga Sinlacu sporo, tylko Człap obrażony, że on nie dostaje

Przegapiłam zupełnie - Czmyś skończył w piątek 2 lata i 4 miesiące
Ostatnio tytułuję go per "Bardzo Ważny Szczur", bo w stadzie nigdy nie był alfą, ale tak jakoś... liczy się. Dla każdego szczura. Jeśli ktoś nowy chce się wkupić do stada, to powinien zawrzeć przyjaźń z Czmysiem. Czmyś potrafi być opiekuńczy, troskliwy, kochający. Tylko jedzeniem się nie dzieli
Zdrowie i humor mu dopisuje, uwielbia też ostatnio mizianie. Dziś tak pulsował oczami, że aż się wystraszyłam, że mu z główki uciekną

[sylwiaj]

Valhalla świetne imiona Trzpiotek, Czmys, Człap:)

no no gratulujemyy Czmysiowi takiego zaszczytu i sędziwego szczurzego wieku:) Chyba amce łatwiej dożywaja tych pięknych lat:)

[valhalla]

sylwiaj, nie wiem, czy samce częściej. Czmyś jest moim pierwszym, który przekroczył 2 lata. Frodowi zabrakło miesiąca, Lizawce 2. O Glusiu nawet nie wspomnę...

A w ogóle to nie wiem, gdzie ja mam głowę. O Czmysiu pisałam, a przecież jeszcze Aguty! Aguty skończyły wczoraj 1,5 roku!

[sylwiaj]

No własnie u mnie tylko 2 panienki przekroczyły magiczny wiek 2-ch lat:)
no 1,5 roku to tez fajny wynik chociaz tu sie problemy niestet zaczynaja:(

[valhalla]

U nas już się zaczęły Trzpiot od miesiąca walczy z guzem przysadki. Dobrze, że Człapek się trzyma

[sylwiaj]

o masz biedny Trzpiotek:( na samców działą może Lucrin? nienawidze tych wstrętnych guzów:( mam nadzieje ze leczenie zatrzyma to draństwo:(

[valhalla]

Leczymy kabergoliną. Najpierw był Galastop, teraz Dostinex. Działa o tyle, że nie jest dużo gorzej. Trzpiot jakoś tam funkcjonuje i już miesiąc czasu wygraliśmy

A z weselszych rzeczy... rzecz o Czarnołebkach.
Otóż, jak wiadomo, od tygodniu paru Czarnołebki mieszkają razem wszystkie. Tzn. Czmyś, Mlekołak i Węgiel oraz nasz szczur marnotrawny, który wrócił z adopcji - Klusek. Łączenie trzech pierwszych z Kluskiem do poziomu "współlokatorów" nie było trudne. Mieszkają razem, nie skaczą sobie do gardeł. Ale Klusek to nieśmiały chłopiec ze swoją przeszłością... więc do prawdziwego połączenia jeszcze nie doszło.
Kością niezgody jest, czy raczej bywa (bo nie wisi cały czas) sputnik. Między Mlekołakiem a Kluskiem (niby bracia, ale chyba nie przyjmują tego do wiadomości ) regularnie odbywają się bitwy o ten okrągły domek. Bitwy polegają na wzajemnym opiskiwaniu się, więc raczej zimna wojna, a nie prawdziwe działania wojenne Ale rywalizacja jest. Lista zwycięstw i porażek jest podobna po obu stronach. Raz wygrywa Klusek, raz Mlekołak. Kiedy Mlekołak wygra, wprowadza do sputnika całe swoje stado...

[valhalla]

Z innych wieści - co u Trzpiota? Sprawność fizyczna taka sobie, łapki płatają figle, ale spacery codzienne są, do hamaka się wspiąć potrafi. Trzpiot jednak się nie poddaje. Wygrał już miesiąc i nie wygląda, jakby miał na tym poprzestać. Apetyt ma jak zwykle wielki, szerzej też otwiera oczy i nadal nie przestaje jeść suchej karmy (choć z racji karmienia Sinlakiem je jej mniej, bo dbam, żeby cały czas był najedzony).

Co odróżnia go także od poprzednich moich przysadkowców, to to, że wciąż reaguje - na cmokanie, na szelest torebki, na zainteresowanie człowieka. Robi te swoje stójki, niezgrabne bo niezgrabne, ale nie jest, jak to się u nas mówi "flaczkiem".
Poza tym myje się tak dokładnie, że nawet przebija w tym Człapka

Sputnik chwilowo zabrany. Szczury za przeproszeniem nasrały, naszczały i jeszcze dorzuciły tam granulkę ze ściółki (pewnie dla lepszego aromatu). Mlekołak wymagał umycia tyłka przed wybiegiem, a smród... smród zachowam w swojej pamięci na zawsze, słowa tego nie opiszą

Człapek mnie wczoraj wzruszył. Chłopaki mieli wybieg, ja siedziałam przy kompie w drugim pokoju. Nagle ogarnęło mnie dziwne uczucie. Byłam przekonana, że ktoś mi węszy przy stopie... nie myliłam się. Węszycielem okazał się Człap. Zawołałam do męża, czemu mi takie kawały robi (nasze samce nie zeskakują z kanapy. Naleśniki wybiegowe.) - myślałam, że specjalnie mi puścił Człapa pod nogi. Mąż niewinny jednak, brał prysznic. Człapek sam musiał zeskoczyć i przyjść. Miał tyle kabli po drodze, tyle rzeczy do zniszczenia i osikania, a przyszedł do mnie

Wiosna nadeszła, przynajmniej dla niego - ogolony policzek porósł wreszcie szarym meszkiem

Zachwycił mnie też Czmyś. Znacie ten szczurzy bieg w podskokach? Takie urocze, pełne gracji kicanie... u nas to rzadkość, samce są leniwe, przechadzają się albo kłusują, przebierając szybko łapkami. Ale nie Czmyś. Czmyś wczoraj zgrabnie i z wdziękiem kicał po wybiegu, goniąc haszczki Nikt by nie uwierzył, że ten szczur ma ponad 2 lata. Z grubej kiełbachy zrobił się sportowiec Jak to mówią - najpierw masa, potem rzeźba

Tak więc u nas mimo wszystko pozytywnie Nie nudzimy się.

[gosja1]

Trzymam kciuki za Trzpiotka Bardzo miło czytać, że sobie radzi. Może dlatego tak się cieszę o każdej dobrej wieści o nim, bo wciąż mam w pamięci mojego "przysadkowca" i chcę wierzyć, że nie każda historia jest zaraz taka smutna...

A kicanie mnie rozbawiło. Od razu stanęło mi przed oczami kicanie mojego jednego panicza. Drugi tak nie kica, nie wiem, dlaczego, ale uwielbiam podskakującą dupkę i szczurka mknącego w dal z gracją królika

[Malachit]

Miał tyle kabli po drodze, tyle rzeczy do zniszczenia i osikania, a przyszedł do mnie

Hahahah, to mnie rozwaliło całkiem
My też trzymamy kciuki za Trzpiota, no i za całkowitą miłość u czarnołebków

[valhalla]

Trzymam kciuki za Trzpiotka Bardzo miło czytać, że sobie radzi. Może dlatego tak się cieszę o każdej dobrej wieści o nim, bo wciąż mam w pamięci mojego "przysadkowca" i chcę wierzyć, że nie każda historia jest zaraz taka smutna...

Też chcę wierzyć, bo z powodu guza przysadki straciłam najukochańszego szczura Ale Trzpiotka zdiagnozowaliśmy wcześnie, już niestety znaliśmy dobrze objawy, dzięki temu mógł zostać szybko poddany leczeniu. Minął ponad miesiąc, a Trzpiot nadal żyje i radzi sobie, mimo choroby. Przybrał nawet na wadze dzięki dokarmianiu

A ja się zastanawiam, czy Kluchowi jaj nie uciąć.
Ma to samo, co w poprzednim domku - nie jest agresywny, ale nerwowy, lękliwy, prowokuje... Czmysia i Węgla nie da się sprowokować, ale Mlekołaka mu się udaje... Dziś doszło do bójki, wszyscy cali, Mlekołak oberwał tylko pazurem, ale ranka jest mała. Tylko zdenerwowany strasznie, ledwie go złapałam Klusek niestety sam te bójki prowokuje, a chciałabym, żeby miał normalne relacje ze stadem, żeby był ich przyjacielem, a nie upierdliwym współlokatorem.

[valhalla]

Zważyłam dziś stadka I wyniki są bardzo, bardzo pozytywne

Czarnołebki:
Czmyś - 588 g (-25 g, ależ on teraz jest piękny, umięśniony)
Mlekołak - 530 (-34 g, bardzo ładny i szczupły szczur)
Węgiel - 518 (+54 g, ma niecałe 9 miesięcy; będzie gambian!)
Klusek - 480 (-10 g, przystojniak)

Haszczki:
Szkodnik - 530 g (+16 g, dobrze, że tylko tyle)
Ryjek - 515 (+15 g, w normie)

Aguty:
Człapek - 700 (-64 g; nie wierzę, że tak pięknie zrzucił!)
Trzpiotek - 552 (+52g - Sinlac wspaniale tuczy, Trzpiotek wygląda jak Trzpiotek )

[Eve]

Uwielbiam statystyki wagi jak Ci co mieli schudnąć - schudli a Ci co mają budować fundamenty pod ( o by nie , o by nie!) kryzysy - pięknie przybierają. To po prostu daje pozytywną energię. .. że się chce !
A Człapek to liga Luśka - w dwa tygodnie "spocił" 70 g i waży teraz 640 ..a że od kilku dni siedzi w chorobowce to pewnie i kilka gramów wróciło .. niemniej Człapkowi należą się gratulacje !

[sylwiaj]

o mama Człap rekordzista - nie wyobrażam sobie trzymac na rękach 700 g potwora:D
A dzielnego wojownika Trzpiotka wycałuj wzruszają mnie takie dzielne i niepoddające się chorobie ogonki, jak je i sie myje to jest dobrze może guzisko w miejscu stanęło:) Ob tak było kciukamy kciukamy mocno