Moderator: Junior Moderator
Wyciągam go spod mebli, gdzie heblował listwę przypodłogową, i paszczękę ma całą w wiórach, podnoszę do góry chcąc zwymyślać - a on mi serwuje swoją niebieską minkę... 
Boska fotka!Dzięki.Aferson! Już wcześniej miałam pisać! Genialny avatar
Mam nadzieję, że futro szybko odrośnie. Rozrabiają jak zwykle, Maja z Suzie uparły się na szafki z ciuchami, koniecznie chcą je zdobyć, podobnie jak kuchnię, gdzie zawsze można coś fajnego znaleźć na podłodze o czym Pańcia nie wie... przykładowo surowy makaronik, który pewnie wpadł pod szafkę podczas robienia obiadu. Chłopaki jak chłopaki... lubią sobie dokuczać - Prezes kąsa po tyłku Frania a ten popiskuje i się chowa a jak się wkurzy to Prezes ucieka do mnie albo do Piotrka. Dwa dni temu stwierdził, że dobrym miejscem do konsumpcji pomidora są moje kolana... więc wyciągał pomidora z klatki i przez cały pokój targał go do mnie ma łóżko i jadł... a ja miałam cale spodnie w pomidorze, ale co tam to było słodkie. I tak kilka kawałków mi znosił. Zdzisia natomiast stała się bardzo ostrą szefową... bardzo zabiega o jedzenie, jak ona je to odgania wszystkie szczury... fuka i sypie się futro... także jak daję świeżą karmę to Zdzichę wtedy zabieram by reszta mogła się nacieszyć troszkę spokojnym jedzeniem, bo normalnie są rozstawiane po kątach. Jedynie Franka nie ustawia, bo kilka razy próbowała i dochodziło do ostrych spięć, podczas których Franek jej udowadniał, że jest silniejszy. Mam wrażenie, że oboje są na równej pozycji, zobaczymy co będzie dalej. Franek w odróżnieniu do Zdzisi nie bije innych szczurów i nie odgania ich od jedzenia, jest łagodny. Natomiast Prezes wydaje mi się, że ma najniższą pozycję w stadzie, albo po prostu wkurza inne szczury, bo jak tylko go zobaczą to się puszą, ale przy misce nie odganiają go (oprócz Szefowej Zdzicha). On jest po prostu wredny i kąsa inne szczury po tyłkach i głowach, a one tego strasznie nie lubią i jak już go widzą to starają się go pozbyć, ale nie dochodzi do bijatyk, co najwyżej to do stawania na tylnych łapkach. Ta złośliwość to chyba rodzinna, bo brat Prezesa Punio [*] też był wredny i podgryzał, ale ludzi... wszystkich oprócz mnie.. także wydaje mi się, że ta ich rodzinna wredność jest tylko ukierunkowana inaczej, u jednego na inne szczury u drugiego na ludzi. Mam wrażenie, że Prezes należy do tych szczurów, które wola ludzi od szczurów... bo na wybiegu zawsze siedzi z nami na łóżku i się mizia, w klatce też tylko czeka na kontakt z człowiekiem. Taki kochany Misio z niego. Jak byłam chora to przez cały tydzień leżał ze mną w łóżku i oglądał Dextera, był wtedy mega szczęśliwy. 
Poza tym stadko zdrowe, w dobrej formie, szalejące. 
Buziaki dla ogonów! 
Jedynie co to znowu mi przytyły i chyba będę musiała im zmniejszyć racje żywieniowe, bo straszne pochłaniacze z nich się zrobiły...
Zachowuje się jak niejeden młodziak. Ostatnio stała się bardzo zaborcza o jedzenie i odpędza inne szczury od świeżej dostawy papu - szczególnie Prezesa. Cały czas jest alfą, do tego bardzo rozsądną. Był taki czas, kiedy to jej pozycja była zachwiana przez Franka, ale pomimo mniejszej masy i wielkości Zdzisia utrzymała swoją pozycję i jak trzeba potrafi nieźle Frankowi wpierdzielić. 
Mała niesforna istotka, która ma pełno uroku. Gdzieniegdzie wyrosły jej małe siwe kępki futerka, ale na pierwszy rzut tego nie widać, bo Suzie jest bardzo energiczna, woli biegać niż się miziać, więc ciężko dostrzec cokolwiek. Dziura w głowie zarosła. Nie ma śladu po rozcięciu, futerko pięknie odrosło. Cały czas ma zapał do robienia różnych sztuczek za jedzenie, bo łasuch z niej straszny. Zawsze jako pierwsza przychodzi na zawołanie, co wygląda uroczo jak na pełnym gazie biegnie do mnie. Pomimo, że nie jest już młodzieżówką tak samo jak Zdzinia zachowuje się i wygląda jak młodziak. Klunia ma w stadzie pozycję pocieszycielki szczura godzącego inne. Jak tylko coś się stanie, któreś się pokłóci z innymi to zaraz przechodzi do uspokajającego i relaksacyjnego wylizywania futerka (nie iskania, wylizywania), jednak jest tuż za alfą, czego szczerze mówiąc wcale nie widać, bo jest szczurem, który praktycznie nigdy nie wchodzi w konflikty, nie udowadnia swojej pozycji, po prostu ją ma i koniec. 
Jak się wkurzy potrafi ustawiać wszystkich włącznie ze mną oprócz Zdzicha... jest bardzo aktywna, skoczna jak zawsze. U niej cały czas to samo, nic się nie zmieniła.
Nie ma żadnych strupków, ani zadrapań. Humorek też mu dopisuje, pomimo, że jest najniżej w stadzie i czasem jest przeganiany. Ostatnio jest wyjątkowo miziasty, potrafi godzinami siedzieć i się miziać. Apetycik jest i to dużo większy niż wcześniej. Stał się też amatorem moich piankowych papci... zostały poobgryzane dookoła... co spuszczę go z oczu to gryzie ciapy łobuziak. 
Aferson pisze:Maja jak to Maja - szczur z charakterem.
nie ma to jak opiekun świadomy swojego miejsca w stadzie Choć ona tak ma tuż przed rujką, jest wtedy taka nerwowa okropnie...
