Lol... był niepowtarzalny...

moni · Post autor: **moni** » pn sty 03, 2005 10:05 pm

Tak mi przykro.

Ściskam Cię mocno.Trzymaj się

Joanna Tomczuk · Post autor: **Joanna Tomczuk** » pn sty 03, 2005 10:24 pm

krwiopij · Post autor: **krwiopij** » pn sty 03, 2005 10:35 pm

tak mi przykro... taki mlodziutki szczurek...

IVA · Post autor: **IVA** » wt sty 04, 2005 1:36 am

Lol tak jak pozostałe Twoje ogonki był mi bardzo bliski, tyle o nich opowiadałaś. Płakałam gdy dostałam Twoja wiadomość, płaczę teraz, to wszystko jest takie niesprawiedliwe

AniaP · Post autor: **AniaP** » śr sty 05, 2005 4:51 pm

tak mi przykro

To okropne, rzadko ostatnio bywam na forum, a gdy już uda mi się zajrzeć, niestety na początek siedzę przed komputerem i płaczę, bo znowu znajome imiona pojawiają się w tym temacie...odeszły...tyle biednych, kochanych maluszków...

Lulu · Post autor: **Lulu** » pt sty 07, 2005 8:39 pm

na prawde sie poplakalam...

tak mi przykro...

ajlii · Post autor: **ajlii** » pt sty 07, 2005 11:24 pm

płaczę...

lajla · Post autor: **lajla** » pn sty 10, 2005 9:08 pm

goha wiem co czujesz, wiem bo moja niunia, umarla takze smiercia tragiczna, i ja takze bardzo obwiniam sie za jej smierc, przewrocilam sie gdy ona byla pod podkoszulka... przewrocilam sie w tyl na nia... i tez modlilam sie zeby czas sie cofnol, przeciez to nie byla smierc z powodu choroby ktorej nie dalo sie zatrzymac, tylko z mojej winny, bo to ja sie przewrocilam... kiedys sie podzielilam tym z moimi kolezankami, na poczatku tez bylo im smutno, teraz sie smieja... a mnie to boli... bardzo mocno przezylam jej smierc bo czulam sie winna, dlatego wiem co czujesz... i wiem ze to jest gorsze niz gdy szczur umiera naturalnie...

pomarańczowy jelcz · pn sty 10, 2005 9:48 pm

Jezu...jak to "sie smieja"?????????
Blagam lajla(nie obwiniaj sie)... chomiki mojej kolezanki po kolei ginely smiercia tragiczna, ale wole nie opowiadac :?

lajla · Post autor: **lajla** » wt sty 11, 2005 8:30 am

ten smiech bardzej chodzi o mnie, niz o ogolnie caly wypadek, smieja sie (tzn taki wielki usmiech przez cala twarz) ze jak ja moglam sie na szczura przewrocic... a mojego brata tez to dotknelo... szczur przestraszyl sie psa.. zeskoczyl i polecial... jedrek za nim... no i pah niestety... kruche jest to zycie naszych szczurow... wystarczy tylko sekunda... marna jedna sekunda ktora decyduje o wszystkim...